Στα 62 της χρόνια, η ζωή της Μαρί είχε αρχίσει να ξετυλίγεται αθόρυβα. Ξεκίνησε με ένα ελαφρύ τρέμουλο στο δεξί της χέρι -μικρό και ελάχιστα αισθητό. Σύντομα, ακολούθησε δυσκαμψία και επιβράδυνση των κινήσεων, μαζί με ένα αίσθημα ανησυχίας ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Αν και προσπάθησε να το εξηγήσει, τα σημάδια ήταν αδύνατο να αγνοηθούν. Συνειδητοποιώντας ότι χρειαζόταν απαντήσεις, αποφάσισε να επισκεφτεί έναν γιατρό για ένα τσεκ-απ.
Όταν ο γιατρός της επιβεβαίωσε ότι επρόκειτο για τη νόσο του Πάρκινσον, η Marie ένιωσε ένα μείγμα ανακούφισης και φόβου. Τουλάχιστον τώρα είχε ένα όνομα γι' αυτό που συνέβαινε - αλλά τι θα επακολουθούσε; Ένα από τα πρώτα ερωτήματα που είχε στο μυαλό της ήταν, Πόσο καιρό μπορείτε να ζήσετε με τη νόσο του Πάρκινσον; Έζησε ένα πλήρες φάσμα συναισθημάτων: φόβο, απόγνωση και την αίσθηση ότι η ζωή της όπως την ήξερε μπορεί να τελειώσει, περνώντας μέσα από τη δυσπιστία και τη θλίψη και ανησυχώντας για το άγνωστο. Ωστόσο, κάτω από το σοκ, μια σταθερή αποφασιστικότητα άρχισε να αναδύεται. Αφού πήρε χρόνο για να επεξεργαστεί τα νέα και να μάθει περισσότερα για την πόσο καιρό μπορείτε να ζήσετε με τη νόσο του Πάρκινσον, αποφάσισε να αναζητήσει κάτι που θα συμπλήρωνε τις συστάσεις του γιατρού της - κάτι που θα στήριζε το σώμα και το μυαλό της και θα τη βοηθούσε να επεξεργαστεί τα συναισθήματα που της προκαλούσε αυτή η διάγνωση, παλιά και νέα.
"Δεν ήμουν έτοιμη να επιβραδύνω ή να τα παρατήσω", λέει η Marie. "Έπρεπε να σηκωθώ - το είχα ξανακάνει. Και παρόλο που αυτό το ένιωθα πιο βαρύ από οτιδήποτε είχα αντιμετωπίσει στο παρελθόν, ήμουν αποφασισμένη να το ξανακάνω". Το ταξίδι της Marie από εκείνη την ημέρα δεν ήταν εύκολο, αλλά ήταν γεμάτο ανακαλύψεις και ανθεκτικότητα.
Νόσος του Πάρκινσον είναι μια προοδευτική νευρολογική πάθηση που επηρεάζει την κίνηση, τη διάθεση και πολλά άλλα. Προκαλείται από την απώλεια των νευρικών κυττάρων που παράγουν ντοπαμίνη στο substantia nigra, ένα τμήμα του εγκεφάλου που βοηθά στη ρύθμιση της κίνησης.
Αν και οι ερευνητές δεν έχουν εντοπίσει μια μοναδική αιτία, οι ακόλουθοι παράγοντες μπορεί να συμβάλλουν:
Η νόσος του Πάρκινσον εξελίσσεται σε στάδια, με τα συμπτώματα συνήθως να επιδεινώνονται με την πάροδο του χρόνου, αν και ο ρυθμός εξέλιξης ποικίλλει για κάθε άτομο.
Μια συνηθισμένη ερώτηση μετά από ένα Πάρκινσον η διάγνωση αφορά Νόσος του Πάρκινσον life expectancy. Αν και μπορεί να είναι ελαφρώς μειωμένη για ορισμένους, πολλοί άνθρωποι ζουν 15-20 χρόνια ή και περισσότερο μετά τη διάγνωση. Παράγοντες όπως η ηλικία κατά τη διάγνωση, η γενική υγεία και ο ρυθμός εξέλιξης επηρεάζουν τη μακροζωία. Σημαντική διαφορά έχει ο τρόπος με τον οποίο ένα άτομο ανταποκρίνεται στη διάγνωσή του. Συνεπής Αυτοφροντίδα για τη νόσο του Πάρκινσον συμβάλλει στη διατήρηση της ποιότητας ζωής και διατηρεί τα συμπτώματα πιο σταθερά. Η προληπτική προσέγγιση βοηθά τα άτομα να επιδιώκουν ενεργά στόχους με νόημα και να απολαμβάνουν μια ικανοποιητική ζωή για πολλά χρόνια.
Η Marie είχε χρησιμοποιήσει βιοανάδραση χρόνια νωρίτερα για να βοηθήσει να διαχειρίζεστε το άγχος και έκζεμα - και είχε δουλέψει. Με την πάροδο του χρόνου, όμως, καθώς τα συμπτώματα υποχώρησαν και η ζωή προχώρησε, άφησε τις συνεδρίες να σταματήσουν. Αλλά όταν Πάρκινσον μπήκε στην εικόνα και όλα άρχισαν να μοιάζουν άγνωστα και εκτός συγχρονισμού, μια φίλη της το υπενθύμισε. Με τόσα πολλά ξαφνικά πέρα από τον έλεγχό της, η ιδέα της επιστροφής σε κάτι που κάποτε έφερνε ισορροπία και ηρεμία της φάνηκε ακριβώς αυτό που χρειαζόταν.
"Ειλικρινά το είχα ξεχάσει", λέει. "Αλλά όταν το ανέφερε ο φίλος μου, θυμήθηκα πόσο πιο ήρεμη και ισορροπημένη ένιωθα. Με όλα όσα συμβαίνουν τώρα, μου φάνηκε ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή να το επανεξετάσω".
Αυτή τη φορά, η κβαντική βιοανάδραση έγινε κάτι περισσότερο από ένα εργαλείο ανακούφισης από το στρες - έγινε βασικό μέρος της προσέγγισής της για τη διαχείριση της ζωής με αυτή την κατάσταση. Τη βοήθησε να επανασυνδεθεί με τον εαυτό της σε ένα βαθύτερο επίπεδο και να αρχίσουν αναδιατάσσοντας τον τρόπο με τον οποίο κινούνταν στον κόσμο - με περισσότερη επίγνωση, πρόθεση και εμπιστοσύνη στη σοφία του σώματός της.
Κβαντική βιοανάδραση μετρά τις αντιδράσεις του σώματος στο στρες και την ενέργεια. Χρησιμοποιεί ανεπαίσθητα σήματα για την ανίχνευση ανισορροπιών και στέλνει διορθωτικές συχνότητες ανατροφοδότησης για να ενθαρρύνει τη φυσική αυτορρύθμιση.
"Η πρώτη συνεδρία βιοανάδρασης ήταν εκπληκτικά λεπτομερής", λέει η Marie. "Δεν καλύψαμε μόνο τα συμπτώματά μου - εξετάσαμε τα μοτίβα του στρες, τις εμπειρίες του παρελθόντος, ακόμη και συναισθηματικά ερεθίσματα που δεν είχα συνδέσει με την υγεία μου".
Η Μαρί συνειδητοποίησε ότι το σώμα της έστελνε συνεχώς σήματα. "Όταν ήμουν αγχωμένη ή κουρασμένη, ο τρόμος μου επιδεινωνόταν", λέει. Η βιοανάδραση τη βοήθησε να αναγνωρίσει αυτά τα μοτίβα και να αναλάβει δράση. Παρατηρώντας τα πρώιμα σημάδια, όπως το άγχος ή οι αλλαγές στη διάθεση, χρησιμοποίησε απλά βήματα - ένα διάλειμμα για αναπνοή, τσάι ή λίγα λεπτά σε εξωτερικό χώρο - για να παραμείνει ισορροπημένη. "Πριν, ένιωθα ανίσχυρη. Τώρα, έχω εργαλεία για να καταλάβω και να ανακτήσω το κέντρο μου", εξηγεί. Αυτές οι μικρές ενέργειες έγιναν η ραχοκοκαλιά της Νόσος του Πάρκινσον αυτοφροντίδα, βοηθώντας την να παραμένει συναισθηματικά, σωματικά και ενεργειακά ισορροπημένη. "Πριν, ένιωθα ότι τα πράγματα απλά μου συνέβαιναν. Τώρα καταλαβαίνω τι με εκνευρίζει και ξέρω πώς να επανέλθω στο κέντρο".
"Ζώντας με Πάρκινσον είναι ένας χορός", σκέφτεται η Marie. "Κάποιες μέρες είναι δύσκολες, αλλά δεν είμαι ανίσχυρη. Κάθε περίπατος, κάθε υγιεινό γεύμα, κάθε ήρεμη στιγμή βοηθάει". Αντί να προσπαθεί για την τελειότητα, επικεντρώθηκε στη συνέπεια - πρωινές διατάσεις, τσάι που ηρεμεί, προσεκτική αναπνοή και απαλή αυτο-ομιλία που υπενθυμίζει στον εαυτό της ότι κάνει αρκετά. Πάνω από ένα χρόνο μετά τη διάγνωσή της, η Marie αισθάνεται πιο δυνατή, πιο ήρεμη και πιο προετοιμασμένη.
"Μπορεί να μην ελέγχω τα πάντα σχετικά με αυτή την πάθηση", λέει, "αλλά μέσω της αυτοφροντίδας και της ευαισθητοποίησης για τη νόσο Πάρκινσον, έμαθα πώς να υποστηρίζω τον εαυτό μου, το σώμα και το μυαλό μου. Και αυτό κάνει όλη τη διαφορά".
Όχι - σχετίζονται αλλά δεν είναι το ίδιο. Ο παρκινσονισμός αναφέρεται σε μια ομάδα παθήσεων με παρόμοια κινητικά συμπτώματα, όπως τρόμος, δυσκαμψία και προβλήματα ισορροπίας. Η νόσος του Πάρκινσον είναι ο πιο κοινός τύπος, αλλά άλλοι περιλαμβάνουν την Ατροφία πολλαπλών συστημάτων (MSA), την Προοδευτική υπερπυρηνική παράλυση (PSP), την Κορτικοβασική εκφύλιση (CBD) και τον παρκινσονισμό που προκαλείται από φάρμακα.
Τι θέτει Πάρκινσον είναι η βραδύτερη εξέλιξη και η καλύτερη ανταπόκριση στις θεραπείες με βάση τη ντοπαμίνη. Η ακριβής διάγνωση είναι το κλειδί, ιδίως εάν τα συμπτώματα δεν βελτιώνονται με τις συνήθεις θεραπείες, καθώς μπορεί να υποδηλώνει μια διαφορετική μορφή παρκινσονισμού.
Δεν υπάρχει γνωστή ιατρική θεραπεία για την πάθηση, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η βελτίωση δεν είναι δυνατή. Για πολλούς, η διάγνωση σηματοδοτεί την έναρξη ενός νέου είδους μετασχηματισμού - ενός μετασχηματισμού που καθοδηγείται από την αυτοφροντίδα, την ανθεκτικότητα και τη βαθιά προσωπική διορατικότητα.
Μερικοί άνθρωποι αναφέρουν δραματικές βελτιώσεις μέσω συνεπών πρακτικών όπως η κίνηση, η διατροφή, η συναισθηματική θεραπεία και η υποστήριξη του νευρικού συστήματος. Αν και δεν αποτελεί κλινική "θεραπεία", συχνά φέρνει ανανεωμένη ενέργεια, λιγότερα συμπτώματα και μια πιο ουσιαστική ζωή. Η σύγχρονη ιατρική προσφέρει ζωτικά εργαλεία, αλλά η ικανότητα του σώματος να προσαρμόζεται και να θεραπεύεται μπορεί να ξεπεράσει τις προσδοκίες. Με δέσμευση και τη σωστή υποστήριξη, η πρόοδος δεν είναι απλώς δυνατή - είναι εφικτή.
Με έγκαιρη διάγνωση και συνεπή φροντίδα, πολλοί άνθρωποι μπορούν να ζήσουν για δεκαετίες μετά από μια Πάρκινσον διάγνωση - συχνά με υψηλή ποιότητα ζωής. Η έγκαιρη συνειδητοποίηση δίνει στα άτομα την ευκαιρία να ξεκινήσουν νωρίτερα υποστηρικτικές πρακτικές, να διαχειριστούν αποτελεσματικότερα τα συμπτώματα και να δημιουργήσουν ρουτίνες που θα τα βοηθήσουν να παραμείνουν ενεργά, ανεξάρτητα και συναισθηματικά καλά με την πάροδο του χρόνου.
Το τρέμουλο, η δυσκαμψία, η επιβράδυνση των κινήσεων, τα προβλήματα ύπνου και οι αλλαγές στη διάθεση είναι μερικά από τα πρώτα σημάδια που παρατηρούν τα άτομα. Αυτά τα πρώιμα συμπτώματα μπορεί να είναι ανεπαίσθητα και εύκολα να αγνοηθούν - συχνά τα εκλαμβάνουν λανθασμένα ως φυσιολογική γήρανση, άγχος ή κόπωση. Με την πάροδο του χρόνου, όμως, τείνουν να γίνονται πιο αισθητά και επίμονα. Η προσοχή σε αυτές τις πρώιμες αλλαγές, ειδικά όταν συμβαίνουν μαζί, μπορεί να συμβάλει στην ταχύτερη Πάρκινσον διάγνωση και αποτελεσματικότερη υποστήριξη.
Ναι. Η βιοανάδραση μπορεί να βελτιώσει τη ρύθμιση του στρες, τον ύπνο και τη συνολική ανθεκτικότητα - όλα αυτά είναι ζωτικής σημασίας για τη διαχείριση των Πάρκινσον συμπτώματα. Βοηθά επίσης στην αύξηση της αυτογνωσίας, επιτρέποντας στα άτομα να κατανοήσουν καλύτερα πώς τα συναισθήματά τους, το περιβάλλον και οι καθημερινές τους συνήθειες επηρεάζουν τη φυσική τους κατάσταση. Με την πάροδο του χρόνου, αυτή η βαθύτερη σύνδεση με τον εαυτό προάγει μεγαλύτερη ισορροπία στο σώμα, το μυαλό και το πνεύμα, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε ουσιαστικές βελτιώσεις τόσο στα συμπτώματα όσο και στη συνολική ποιότητα ζωής.
Πολλοί άνθρωποι αναφέρουν επίσης μια αλλαγή νοοτροπίας - από το φόβο ή την αδυναμία σε μια πιο αισιόδοξη και δυναμική προοπτική. Αρχίζουν να εμπιστεύονται ξανά το σώμα τους, να ακούνε τι χρειάζεται και να κάνουν επιλογές από μια θέση ηρεμίας και όχι κρίσης. Αυτό δημιουργεί τα θεμέλια για μακροπρόθεσμη ευεξία - όχι μόνο σωματικά, αλλά και συναισθηματικά και πνευματικά.
Η αυτοφροντίδα για τη νόσο Πάρκινσον δεν χρειάζεται να είναι περίπλοκη - απλώς συνεπής. Η χρήση εργαλείων όπως η κβαντική βιοανάδραση, οι εγκεφαλικά υγιεινές τροφές, η άσκηση και η συναισθηματική υποστήριξη καθιστούν δυνατή την καλή διαβίωση με τη νόσο Πάρκινσον. Το προσδόκιμο ζωής για τη νόσο Πάρκινσον εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πόσο νωρίς αρχίζετε να φροντίζετε ολόκληρο τον εαυτό σας. Πολλοί λένε ότι έχουν "θεραπεύσει" τα συμπτώματα της νόσου Πάρκινσον μέσω του βελτιωμένου ύπνου, της διατροφής και της καθημερινής υποστήριξης. Αν και δεν αποτελεί κλινική θεραπεία, αναδεικνύει την απίστευτη ικανότητα του σώματος να θεραπεύεται και να προσαρμόζεται. Η κατανόηση των σταδίων της νόσου Πάρκινσον - από τα ήπια συμπτώματα έως την ανάγκη καθημερινής βοήθειας - μπορεί να βοηθήσει στην καθοδήγηση της αποτελεσματικής αυτοφροντίδας και της υποστήριξης σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη νόσο του Πάρκινσον, επισκεφθείτε τη διεύθυνση:
Cleveland Clinic - Νόσος του Πάρκινσον: Parkinson Parkinson: Μια επισκόπηση
Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με αυτό το θέμα, σκεφτείτε να παρακολουθήσετε την ηχογράφηση του σχετικού μας διαδικτυακού σεμιναρίου για τις εκφυλιστικές διαταραχές.
